Skivakantie

"We zijn een half uur voor Gerlitzen, de hele bus ligt plat van de Ice Breakers Sours en we zitten nu te ontbijten"

Aldus het sms-je van mijn oudste zoon die met zijn net 13 jaar in een bus met 14 en 15-jarigen onderweg is voor een ski-vakantie met school.
En hoe vertaal je dat als moederkloek? Gelukkig, de bus rijdt nog op al zijn daarvoor bestemde wielen, ze zijn er bijna (ik hoop dat hij een beetje geslapen heeft), hij heeft het benul om zijn meegebrachte broodjes te eten en hij heeft in ieder geval een beetje aansluiting al is het dan maar door de snoepjes afkomstig uit mijn Blogging by Mail pakket.
En een uur later zal hij voor het eerst van zijn leven in een stoeltjeslift zitten, omhoog naar het hotel. Straks omkleden, ski's onder en zijn eerste les.

Gistermiddag om 17.00 bij school afgeleverd voorzien van 1 sporttas met skispullen van zijn grote achterneef, mijn bergschoenen, zijn nieuwe jack, zakgeld, broodjes, teveel schone onderbroeken, wijze raad en schietgebedjes. Hou jezelf overeind jochie, letterlijk en figuurlijk.

Het is toch maar leuk hè?

Dat ze tegenwoordig die mogelijkheid krijgen om dit soort dingen te doen, geweldig dat er docenten zijn die toch ook een week van hun kerstvakantie opofferen om dit te begeleiden. Fantastisch dat je als moeder de kans hebt om al je diep weggestopte trauma's (groepsreis, jongste van de groep, hoor ik er wel bij) te projecteren op je eigen kind die daar lekker helemaal geen last van heeft. (zoals je man je herhaaldelijk verzekerd heeft de afgelopen twee dagen).

Adem in, adem uit

Zelfbeheersing, geen controle, paint a happy face, leermoment, loslaten.

Camouflagestick voor de wallen onder je ogen.

Veel plezier Floris, geniet ervan!