Het ei is gelegd. Het gedicht is af (dat zal ik jullie besparen, laat ik zeggen dat het een worsteling is geweest). Het geval is ingepakt, het etiket zit erop. Morgenochtend zeer vroeg wordt surprise mét kind afgevoerd naar gymnasiale oorden.
Samenvattend kunnen we stellen dat dit geheel een gezamenlijke effort is geweest waaraan vrijwel het gehele gezin een positieve bijdrage heeft geleverd..... Tot zover.
Nog 3 surprises te gaan....die van mij, die van echtgenoot en die van, uiteraard, oudste zoon. De twee jongste telgen hebben vrijwel alles af en geregeld, en ze zijn erg leuk geworden. Nee, ik kan nog niets laten zien of zeggen, je weet maar nooit wie er mee leest.
En....binnenkort trekken wij een fles van het echte spul open, want vanavond kwam het ja-telefoontje binnen uit Amsterdam!!!
Thursday, December 01, 2005
Santé!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Het ja-telefoontje???
ReplyDeleteComplimenten voor de surprises, ze zien er allemaal geweldig uit! In mijn gezin vieren we al een aantal jaren geen sinterklaas meer, als ik dit zo zie en lees gaat het toch weer kriebelen. Halve gedichten schieten me spontaan te binnen, beelden van surprises en ga zo maar door. Heb er zowel uit mijn eigen jeugd als toen mijn kinderen jonger waren hele goede herinneringen aan.
ReplyDeleteAlvast een hele gezellig sinterklaasavond!
Yvette, Echtgenoot heeft hoogstwaarschijnlijk een andere baan, vandaar.
ReplyDeleteHoi Arden, het blijft een leuke traditie hè, eigenlijk kan de kerstman daar toch niet tegenop. Alleen jammer dat niet iedereen er evenveel moeite in stopt. Oudste kwam gister zeer teleurgesteld thuis, zijn surprise bestond uit een ingepakte doos met daarin ingepakte lege levensmiddelen-verpakkingen met daarin twee bic-pennen en een paar markerpennen.
Pfff probeer dat maar eens uit te leggen...
ja telefoontjes zijn de leukste telefoontjes die er bestaan!
ReplyDeleteHardstikke goed, ik wacht op de details!
Nancy