Dear Jane… waar ben ik aan begonnen?

Mijn allereerste (les) quilt ligt al een poosje op de bank te hangen. Verplicht want sjonge hij is af! Vervolgens natuurlijk panisch op zoek naar een nieuw project. Begonnen aan een rood-blauwe log cabin voor op ons bed, want bed is enorm dus log cabin want dat gaat snel. Jawel. Ben ergens blijven steken omdat het toch niet helemaal die Zweedse look had die ik voor ogen heb. Enne… rechte stukkies aan elkaar stikken valt ook niet mee eigenlijk. Wat een muts ben ik. Enfin, die hangt dus voor zover braaf aan mijn “design wall” (lees: oud flanellen laken opgehangen aan de muur).

Goed. Wat nu?

Ik had in een opwelling zo’n leuke kleurenstaal gekocht. Daar ging ik placemats van maken! Wat een reuze goed idee! Al die kleurtjes pasten zo leuk bij elkaar, stof genoeg, overzichtelijk projectje dus wat houdt me tegen?
Nou, het feit dat er toch nog wat stofjes misten zoals een achtergrond kleurtje, een hele lichte en een hele donkere. Aangezien ik ontdekt heb dat ik een kleuren kneus ben was dat nog niet makkelijk en ik mocht van mezelf geen nieuwe stof kopen. Foei. Mag niet! Er hangen inmiddels diverse blokken en blokjes op het prikbord. Aan de andere kant van het kamertje. (De zweedse en de nog geen placemats kijken elkaar vriendelijk aan).

Goed. Wat nu?

Gezellig dagje weg met vriendin, quilts kijken ergens, viel een beetje tegen, dan maar op zoek naar winkeltjes. Ergens in mijn achterhoofd al een poosje gecharmeerd van de Farmers Wife quilt, of eh, Sylvia’s Bridal Sampler. Allemaal leuk, en eigenlijk prima voor mijn gauw verveelde hoofd, vind er niks aan om voortdurend dezelfde blokken te maken met dezelfde kleuren (hallooooo zweedse quilt!). Zowel de Farmers Wife als Sylvia bestaan uit verschillende blokjes, sampler quilts dus.
Maar ja, die blokjes zijn wel klein! Eng, want behalve ongeduldig, gauw verveeld, luie perfectionist en niet zo precies ben ik ook geen frutsel. (Ken je die kleine geduldspelletjes met zo’n balletje dat langs allerlei gaatjes moet om bij het eindpunt aan te komen? Die vliegen bij mij binnen 2 minuten door de kamer).

Dus.

Hadden ze in dat winkeltje een hele boekenplank vol met quiltboeken. Koop ik een boek. Geen Farmers Wife, Geen Sylvia’s Bridal Sampler, nee ik koop het Dear Jane boek.

Want die blokjes zijn nóg kleiner!

Tuurlijk! Goed plan Baking!

Kleuren waren makkelijk dacht ik. Ik had namelijk een poosje geleden al een stapeltje leuke stofjes aangeschaft (uitverkoopje) en nogal verliefd op de aqua-rood-wit combinatie dus dat ging hem worden. (Zie je dat groene blokje hierboven? Dat bedoel ik). Ik word af en toe zo moe van mezelf! Ben dus braaf begonnen met aqua… en rood… wit en een toetsje groen. Joh dat knalt toch van elkaar af!! Heel vreselijk op die kleine blokjes. Heb er een beetje zachtere kleurtjes bijgekocht en de stapel heftige aqua maar even weggelegd op advies van zeer kleurknappe vriendin.

En nu weet ik het niet meer. Ik ga gewoon maar verder en zie wel waar het schip strandt. Mag ik erbij zeggen dat ik heel bang ben dat het schip heel gauw strandt? En dat ik mezelf dan weer vreselijk op mijn kop ga geven?

Deze heeft een beetje klem gezeten trouwens, hij is niet scheef dat lijkt maar zo.