Een flink poosje geleden lag er een briefje op tafel:
Mam, er is chocolade ijs in de aanbieding bij de supermarkt!
Van die hele lekkere van Ben & Jerry’s. 4.5 liter voor maar 4,95!
Logische vraag toen het kind weer thuis was: En? Heb je het gekocht? Nee dat had ie niet want hij wilde eerst vragen of het goed was. Toch wel lief. En vreemd, zoveel van dat dure ijs voor maar zo weinig geld? Hmm.
Maar inderdaad, de volgende dag kwam het kind trots thuis met een enorme industrial sized bak met ijs. Geen frutsels, geen mooi gekleurd etiket, gewoon ijs. En wát voor ijs!?
Nou eh.. hou je vast: Deep Chocolate Macademia Nut Vanilla Swirl Ice cream. Of zoiets. Chocolade ijs, met een vanille baan erin getrokken en tussendoor stukjes in chocola gedoopte macademia noten en grote brokken pure chocola. Voor de chcolade liefhebbers. En de ijsliefhebbers. Dus de mannen hebben het geweldig, en ik maar roepen na het eten: wil er nog iemand ijs?
Want uiteraard zat er een addertje onder het gras, ze prijzen natuurlijk niet voor niets af van €49,95 voor €4,95. Die hele bak ijs had een uiterste houdbaarheids datum tot eind september. Dát is even dooreten op karakter!
(we eten nog steeds trouwens, volgens mij kan er niet zo heel veel mis met dat ijs, tegen de tijd dat het oud word en taai is het snel genoeg weggegooid toch?)
Kan je gewoon blijven eten tot hij op is hoor. Zolang je diepvries hard genoeg vries is er niets aan de hand.... en als je het echt niet vertrouwd dan breng je toch het restant deze kant op :)
ReplyDeleteexpiration dates, ha I'll have a bowl
ReplyDeleteHehe I suspect it's a male thing; expiration date anxiety... The men in my household never smell, never taste, never look. They just go by the date on the packaging. Last week a male co-worker ditched a perfectly good carton of milk, continuously refrigerated but three days over the sell by date. Oh well, sometimes it's just a matter of serve and don't tell.
ReplyDeleteTe koop bij de (Super)Coop supermarkten. Vandaag een bak gekocht.
ReplyDelete