Wednesday, October 01, 2008

Het leven beschouwd


Zo af en toe, als je het niet verwacht, vang je een kleine glimps op van hoe je kinderen groot aan het worden zijn. Wat hebben ze meegekregen, hoe hebben ze dat vertaald, hoe denken ze er zelf over... De eerste keer is vaak als kleine kinderen aan het spelen zijn en je hoort jezelf terug uit de mond van je kleuter. Meestal een "Aiaiai"-moment... (Praat ik echt zo? Oh chips ik praat echt zo!).
Dan zijn er de opmerkingen die de juf/meester op school als uitleg bij de tekeningen zet: "dit is ons huis, dit zijn wij en mamma is er niet bij, die staat in de keuken." Moeder, lichtelijk bezorgd: Eeh, knul ik sta toch niet altijd in de keuken? Antwoord: Nou mam, ik vind het makkelijker om jongetjes te tekenen dus ik dacht ik zet jou er gewoon niet bij, maar dat heb ik maar niet aan de meester verteld. Pfff gelukkig!

We slaan even een paar jaar en meer dan een paar onthullingen over, en zijn aanbeland in de brugklas... En je dacht dat het klaar was? Nee hoor, luister: de opdracht: maak je paspoort. Voor het vak levensbeschouwing. (Onthouden he? Levensbeschouwing).

Na de gebruikelijke rifraf van naam, woonplaats, hobbies, vriendjes, gezin etc. komen de moeilijker vragen....
Boos word ik = "als iemand het de hele tijd verkeerd doet"
Idool = (heb ik eigenlijk niet mam, vind ik zo'n onzin dus ik heb maar wat ingevuld)
Bescheiden = Nee
Verlies = Als ik verlies word ik heel boos
Gelukkig ben ik met = en goede vriend
Opvoeding = ik mag best veel als ik bijv. klaar ben met mijn huiswerk. Mijn ouders zijn best streng, als ik iets doe wat niet kan krijg ik straf.
Levensbeschouwing: ik ben niet gelovig. Ik heb ook niet iemand nodig die op mij neerkijkt.

Geweldig kind he? Super eerlijk, kent zichzelf erg goed, weet de dingen op waarde te schatten (de goede vriend!). Tja en hij gelooft niet. Onze schuld natuurlijk, kun je zo'n kind niet kwalijk nemen. We zijn wel van de waarden en normen hoor, zie "opvoeding". En zijn perceptie van geloven is dat er iemand in de hemel is die alles ziet. Kind is net 12 dus dat "neerkijken op" moet je in dit geval letterlijk nemen. Ik ken de knul vrij aardig toevallig, wat hij erbij denkt is waarschijnlijk dat het niet zoveel nut heeft als er iemand een beetje meekijkt naar wat mensen aan het doen zijn. Zet niet zoveel zoden aan de dijk, als je iets ziet wat je niet bevalt moet je er iets mee doen. Kijken alleen...

Staat er een vraagteken bij. Krijgt 'ie een 6. Zegt 'ie: ja, wat had ik dan nog meer moeten doen, poppetjes tekenen?

2 comments:

  1. Ik moest dit even twee keer lezen omdat ik dacht dat ik wat miste. Tja levensbeschouwing... daar had ik nog nooit van gehoord (is dat een soort godsdienst getinte maatschappijleer of zo?). Ik vond maatschappijleer vroeger al zo'n nutteloos en kansloos vak.
    Vreemde boodschap krijgt je zoon met een 6. Zijn mening is blijkbaar niet erg goed?? Volgens wie? Hoe bepaalt iemand dat? Vreemd dat je in de brugklas een signaal krijgt dat gewoon je eigen mening geven niet helemaal wordt gewaardeerd.
    Ik zit me ook af te vragen wat je dan had moeten invullen om een (ik zeg maar wat) te krijgen... hoewel ik vrees dat die poppetjes ook niet helemaal hadden geholpen...

    ReplyDelete
  2. o ja bij (ik zeg maar wat) bedoelde ik een 8 te schrijven als voorbeeld....

    ReplyDelete

Thanks for visiting! I really appreciate and enjoy reading all your comments! If you have any questions feel free to email me.